مکمـل_ هیالورونیک اسید چیست؟

هیالورونیک اسید به طور طبیعی در بافت‌های پیوندی مانند مفاصل، عضلات، پوست و حتی داخل چشم وجود دارد. افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، آلاینده‌ها، سیگار کشیدن و سایر عوامل، سبب کاهش سطح هیالورونیک اسید در بدن می‌شوند. مصرف مکمـل_ هیالورونیک اسید، روشی رایج برای افزایش هیالورونیک اسید بدن است. مکمـل_‌های هیالورونیک اسید در اشکال مختلفی مانند قـر_ص، کپسـو_ل و مایعات تولید می‌شوند و مصرف آنها بسیار پرطرفدار است.

مزایای استفاده از مکمـل_ هیالورونیک اسید

افزایش سلامت پوست: مکمـل_ آبرسان، چین و چروک‌های پوست را کاهش می‌دهد و سبب شاداب و باطراوت شدن پوست می‌شود. هیالورونیک اسید نقش مهمی در تسریع بهبود جای زخم و تسکین و التیام پوست دارد. همچنین مکلمل‌های هیالورونیک اسید می‌توانند باعث روشن‌تر شدن رنگ پوست شوند.

کاهش درد مفاصل: مکمـل_‌های هیالورونیک اسید در کاهش التهاب مفاصل و تسکین درد آنها موثر هستند.

آبرسانی بافت‌ها: هیالورونیک اسید باعث روان سازی و آبرسانی به بافت‌ها شده و برای چشم، مثانه، معده و سلامت کلی بدن مفید است.

مکمـل_ هیالورونیک اسید برای چه کسانی مناسب نیست؟

با اینکه مصرف مکمـل_ هیالورونیک اسید بی خطر بنظر می‌رسد، اما برخی از افراد باید از مصرف آن خودداری کنند یا تنها با مشورت پزشک آن را مصرف کنند. این افراد شامل:

افراد مبتلا به آلرژی: کسانی که به اسید هیالورونیک حساسیت دارند باید از مصرف مکلمل آبرسان خودداری کنند.

زنان باردار: از آنجایی که تحقیقات کافی در خصوص مصرف مکمـل_‌های اسید هیالورونیک در زمان بارداری صورت نگرفته است، بهتر است زنان باردار و شیرده از این مکمـل_ استفاده نکنند و یا تنها با مشورت پزشک آن را مصرف کنند.

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص: افرادی که مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی، بیماری کلیوی یا دیگر بیماری‌های خاص هستند، باید در مصرف مکمـل_‌های آبرسان احتیاط کنند و قبل از مصرف اسید هیالورونیک با پزشک خود مشورت کنند.

کودکان: در حال حاضر تحقیقاتی مبنی بر اثر بخشی و ایمنی مکمـل_‌های هیالورونیک اسید برای کودکان صورت نگرفته؛ بنابراین توصیه می‌شود از دادن آنها به کودکان بپرهیزید.

مصرف کنندگان دیگر داروها: اگر دارو مصرف می‌کند یا مکمـل_‌های غذایی دیگری دارید، حتما مکمـل_ هیالورونیک اسید را با مشورت پزشک مصرف کنید.

نحوه مصرف مکمـل_ هیالورونیک اسید

مطالعات بالینی نشان داده‌اند که مصرف دوز روزانه  90 تا 120 میلی گرم در روز مناسب است. با این حال مکلمل‌‌هایی وجود دارند که  تا دوز 1000 میلی گرم در روز را تایید می‌کنند.